De Molen van Strijland werd in 1944 gesloopt, maar bevond zich vroeger op een heuvel tussen de Heieheuvel en Neigembos, dichtbij de huidige steenweg tussen Halle en Vilvoorde. Deze houten graanwindmolen functioneerde ook als oliemolen.
Foto: Verzameling Ons Molenheem, www.molenechos.org
Het bericht Strijlandmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Heetveldemolen of Munckmolen is een graanwatermolen met onderslagrad en maakt deel uit van de Heetveldesite. De naam is afkomstig van de familienaam ‘van den Heetvelde’, een belangrijke Brabantse familie uit de 15de eeuw die de molen bezat. De molen is nog steeds compleet en maalvaardig.
Ontdek de molen zelf tijdens een watermolenwandeling door Galmaarden:
<iframe src="//plugin.routeyou.com/routeviewer/free/?language=nl&params.route.id=38044" width="100%" height="600"></iframe>
Foto: Donald Vandenbulcke, www.molenechos.org
Het bericht Heetveldemolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Gemelingenmolen of Driscartmolen is een watermolen naar het type van een dubbelmolen en functioneert als koren- en oliemolen. De oudste vermelding van de molen dateert van 1449.
Ontdek de molen zelf op een watermolenwandeling door Galmaarden:
<iframe src="//plugin.routeyou.com/routeviewer/free/?language=nl&params.route.id=38044" width="100%" height="600"></iframe>
Foto: Aimé Smeyers, www.molenechos.org
Het bericht Gemelingenmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De molen Rigaux, Plaatsmolen of Molen van de Plaats is een stenen korenwindmolen van het type stellingmolen en werd in 1789 gebouw. Na de bouw van de molen voegde men er ook nog een brouwerij en distillerij aan toe. Vandaag is enkel nog het onderste gedeelte van de molen zichtbaar.
Bewonder de molen op een molenroute door Bever:
<iframe src="//plugin.routeyou.com/routeviewer/free/?language=nl&params.route.id=4218608" width="100%" height="600"></iframe>
Foto: Denis van Cronenburg, www.molenechos.org
Het bericht Molen Rigaux verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Door hun kleine schaal en de negatieve relatie met de Tweede Wereldoorlog zijn veel van dit soort bunkers vandaag verdwenen.
Passieve luchtbescherming langs de Belgische spoorwegen
Dit bunkertje behoort tot een netwerk van structuren die door de Duitse bezetter werden gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog ter bescherming van het spoorwegpersoneel. Ze waren opgesteld vrij kort bij specieke spoorweggebouwtjes en boden bescherming bij eventuele luchtaanvallen op spoorwegstructuren die wel meermaals het doelwit waren van geallieerde bommenwerpers. Bij seinhuisjes of bareelwachtershuisjes vond je vaak deze kleine eenmansstructuren.
Op plaatsen waar meerdere mensen tegelijk waren tewerkgesteld vond men vaker de buis- structuren die geschikt waren om bescherming te bieden aan een groep personen.
Splitterschutzzelle
De bunker is een metalen splitterschutzzelle die met beton bedekt is. De combinatie van de stalen cel en de betonnen bekleding is zonder meer zeldzaam.
De binnenkant is volledig uitgewerkt in dikke stalen platen. De stalen structuur is aan elkaar gelast of verbonden met zware klinknagels. De toegang tot deze koker werd beschermd door een stalen deur die vandaag echter verdwenen is. Daarnaast werd een extra bescherming bekomen door een betonnen scherfmuur die voor de toegang werd geplaatst. Te Dilbeek en te Denderleeuw zijn nog gelijkaardige exemplaren.
De bunker aan de overweg van de Meerstraat verdween in 2009.
Het bericht Bunkertje Hopstakenkaai verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De abdij van Affligem werd gesticht door zes ridders die wellicht in 1062 tot bekering kwamen. Op grond van de paltsgraaf Herman II bouwden zij vanaf 1084 hun abdij. De ridders namen de regel van Sint-Benedictus aan en na een aanzienlijke schenking van graaf Hendrik III van Leuven groeide het abdijdomein uit tot een van de belangrijkste in de Nederlanden. Zo werd Affligem de ‘Primaria Brabantiae’, de voornaamste abdij van het hertogdom Brabant.
Ze stichtte acht kloosters en had een zeer sterke invloed op de omgeving door haar armenzorg, door het patronaat over 45 parochies en het begevingsrecht van zo’n 130 beneficies, door de bouw van grote hoeves en wind- en watermolens, door de aanleg van visvijvers en niet in het minst door de ontginning van zandsteengroeven.
De abdij bleef niet gespaard van tegenslag. Na de vernielingen in de 14de eeuw volgde de volledige verwoesting in 1580 door de troepen van Willem van Oranje.
Vanaf de 17de eeuw kende de abdij een materiële en spirituele heropleving, maar deze werd bruusk afgebroken door de Franse Revolutie. Op 11 november 1796 verjoegen Franse revolutionairen de monniken uit hun abdij. De abdijgebouwen en alle bezittingen werden verkocht. Het abdijdomein, dat meer dan 8.000 hectare grond en een veertigtal boerderijen telde, ging volledig verloren.
Bijna veertig jaar leefden de monniken verspreid tot hun overste in 1837 een leegstaand klooster in Dendermonde kon aankopen en daar het kloosterleven hervatte. De terugkeer naar Affligem gebeurde in 1870 na de aankoop van het Bisschoppenhuis. Een decennium later volgde de bouw van een neogotische vleugel en een kerk.
In de 20ste eeuw werden de gebouwen verder uitgebreid. De abdij had inmiddels haar vooraanstaande rol weer opgenomen door de publicatie van het Tijdschrift voor Liturgie, de oprichting van het Cultureel en het Religieus Centrum en de openstelling van de jeugdhemen Sint-Benedictus en Verbrugghen.
Het bericht Abdij van Affligem verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Het Provinciedomein Huizingen, een kasteeldomein van 95 ha in de Groene Gordel rond Brussel, heeft alles om je een dag en langer te vermaken.
Er is een fantastisch verwarmd openluchtzwembad met grote ligweide, een toeristentrein, speeltuinen, de rotstuin, trekpaarden en nog zoveel meer.
Bovendien vormen bos, park, dierenpark en vijver in het provinciedomein het ideale decor voor natuur- en milieueducatieve activiteiten.
Zo biedt het Provinciedomein Huizingen je alle ingrediënten aan om een plezante, maar ook leerrijke daguitstap te maken.
Het bericht Provinciedomein Huizingen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Van in de Doelstraat, ook bekend als ’t Hol, heb je een prachtig uitzicht op Wambeek!
Het bericht ’t Hol Op verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Hertigembos is de samentrekking van ’s Hertogen- en Affligembos, naar de vroegere eigenaars, Hertog Jan en de abdij van Affligem. Vandaag wordt het samen met Liedekerkebos beheerd door het Agentschap Natuur en Bos. In de bossen en de trage wegen rondom, kun je prachtige wandelingen maken.
Het bericht Hertigembos verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
In het rustieke kader van deze oude hoeve kun je genieten van lekker eten en drinken. In de zomer is het gezellig vertoeven op het zonneterras terwijl de kinderen zich vermaken in de speeltuin. Vlakbij De Voet van Keizer Karel bevindt zich de beschermde Watermolen van Klapscheut, ook wel bekend als de Klapscheutmolen.
Het bericht De Voet van Keizer Karel verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Landschappelijke tuin van 75,5 are met vijvertje rond een oorspronkelijk omgrachte pastorie, die in 1856 werd heropgebouwd tot een voor die tijd typische ‘villa’. De eerste steen van het huidige pastoriegebouw werd gelegd op 4 februari 1856; op 17 maart 1857 nam de pastoor Vandenplas er zijn intrek. De nieuwe pastorie was gebouwd op de fundering van de oude, waarvan heel wat materiaal werd gerecupereerd. Zij is een voor die periode typisch herenhuis: een statig, classicistisch geïnspireerd, gepleisterd gebouw. Waarschijnlijk werd toen ook de huidige omheiningsmuur gebouwd.
Pastoor Lascabanne, die in 1881 parochieherder van Ternat werd, ontpopte zich als een grote werker. Bijna onmiddellijk (1882) maakte hij werk van het dumpen van de grachten rond zijn pastorie. Hij schakelde daartoe de medische commissie van het ministerie in o.l.v. Dr Iseux. Ten dele gebruikte men hiervoor de asse van de spoorweg die langs zijn huis liep en ten dele de grond van de nieuwe vijver voor het huis. De werken kosten toen 2.000 BEF.
Een jaar later geeft hij opdracht aan Mr Charles Louis Van Acker, tuinarchitect om een plan van aanleg te tekenen voor de tuin. Dit gebeurde en koste 1200 BEF. Misschien was het milieuhygiënisch motief (de angst voor verderfelijke uitwasemingen) minder sterk dan de (laat-landschappelijke) mode, want “il a été décidé de combler l’étang en partie avec les cendres du chemin de fer, en partie avec les terres provenant du nouvel étang devant la maison. Het resultaat was een “lustvijver […] omzoomd van een lachend groen gras tapijt; verschillige en zeldzame waterplanten groeien op het spiegelend vlak en eene sierlijke brug die het water overwelft, geven er een bevallig zicht aan”. Het dempen van de gracht werd door het kadaster geregistreerd in 1893, toen ook de vier bij de pastorie horende percelen (waaronder 17 are bos) tot één groot perceel van 75,5 are werden samengesmolten, zowat de gemiddelde oppervlakte voor pastorieën.
Een aantal jaar geleden werd de tuin heraangelegd door Regionaal Landschap Pajottenland Zennevallei. Hij vormde o.a. het idyllisch kader voor een optreden van een Zuid-Afrikaans koor uit Soweto. Zie https://editiepajot.com/regios/19/articles/19754
Pastorie en tuin zijn opgenomen in de Inventaris van het Agentschap Onroerend Erfgoed 2017: Pastorietuin van de Sint-Gertrudisparochie [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/134778 (geraadpleegd op 24 maart 2018).
Omstreeks 1900 schreven de uit Sint-Katherina-Lombeek afkomstige letterkundige Jozef De Bast en de Ternatse pastoor Lascabanne hun Geschiedkundige schetsen van Kerk en Gemeente Ternat. Ze beschreven de toestand omstreeks 1900 maar ook de geschiedenis van Ternat en Kruikenburg. De Bast had als archivaris van het kasteel Kruikenburg toegang tot vele documenten en de pastoor tot de kerkelijke archieven. Hun werk blijft tot op vandaag een heel interessant geschiedkundig werk. Online via: https://drive.google.com/open?id=0B9dAjd4-jXaOMlhrOXo1WW5CLWs
Het bericht Pastorie Ternat verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Het station van Ternat is een Groene Halte van vereniging TreinTramBus. Vandaar vertrekt de Bruegelwandeling naar de volgende treinhalte, Essene-Lombeek of naar het station van Liedekerke.
De wandeling kreeg de naam Bruegelwandeling. “Pieter Bruegel vond in zijn Brusselse periode, op het einde van zijn leven, immers inspiratie voor zijn schilderijen en prenten in de kerken en landschappen van Ternat en Sint-Anna-Pede”, zegt schepen voor toerisme Guido Van Cauwelaert. De vzw TreinTramBus wil het gebruik van het openbaar vervoer stimuleren en werkte daarom ook het toeristisch concept van de Groene Halte uit. Daarbij stap je af aan een halte van het openbaar vervoer en wandel je tot een andere halte. In dit geval kom je met de bus of de trein tot het station van Ternat en wandel je vandaar tot de trein- en bushalte van Essene-Lombeek of het station van Liedekerke. Aan het beginstation komt een mooi Groene Haltebord en aan de bushaltes een affiche, met daarop een routeplan en wat uitleg over de
online op
http://www.ternat.be/xe9slfp299uqd0uqd1173457b229.aspx
of bestellen info@ternat.be
Het bericht Groene Halte Bruegelwandeli verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De gesloopte windmolen van Smeiersmark (niet te verwarren met de nog bestaande watermolen van Smeiersmark) was een houten korenwindmolen die na een brand in 1863 in steen werd herbouwd. De staakmolen verdween definitief in 1882. Meer info: www.molenechos.org
Het bericht Windmolen van Smeiersmark verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Smeyersmarkmolen is een graanwatermolen die voor het eerst vermeld werd in 1355. Tegenwoordig is het gebouw nog steeds in goede staat, maar is het waterrad vrijwel volledig verdwenen. Bovendien is het bouwwerk ook uitgebreid met een elektrische maalderij. De molen wordt ook ‘Molens Vannerom’ genoemd, naar de huidige eigenaar Christiane Vannerom. Meer info: www.molenechos.org
Het bericht Smeiersmarkmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Tombergmolen of Molen van Tomberg in Sint-Martens-Lennik was een houten graanwindmolen. Het gebouw bevond zich op de Tomberg, een van de hoogste punten in de omgeving. Deze staakmolen werd in 1491 gebouwd en herbouwd in 1770. Tijdens de barre periode van de Eerste Wereldoorlog was de molen van groot belang voor de bevolking. In 1921 stortte de molen en maakte twee slachtoffers. Merkwaardig genoeg herhaalde dit voorval zich opnieuw in 1928, waarbij de laatste molenaar stierf. In 2007 werd de molenaarswoning volledig verbouwd tot een moderne leefwoning. Meer info: www.molenechos.org
Fiets langs de vroegere locatie van de Tombergmolen via deze route:
Het bericht Tombergmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Molen van Tuitenberg werd ook de ‘Molen van Fluit’ genoemd, omdat de wieken een fluitend geluid maakten. Deze staakmolen werd gebouwd in 1727 en deed dienst als graanmolen tot haar sloop in 1911. Meer info: www.molenechos.org
Benieuwd waar deze molen zich vroeger bevond? Ontdek het zelf op de Pedemolenfietsroute:
Het bericht Tuitenbergmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Molen van Terheide was een houten korenwindmolen die in 1847 werd overgebracht naar Sint-Kwintens-Lennik vanuit Nederhasselt. Tot 1937 vermaalde ze fruit voor veevoeders, daarna werd ze gesloopt. Vandaag is enkel de molenwal nog steeds zichtbaar. Meer info: www.molenechos.org
Ontdek dit historisch plekje op de Pedemolenfietsroute:
Het bericht Molen van Terheide verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Molen van het Dorp stond sinds 1700 in de Zavelstraat in Sint-Kwintens-Lennik. In 1835 waaide de korenmolen om, waarna het werd heropgetimmerd met hout uit het kasteelbos van Gaasbeek. In 1928 volgde de definitieve sloop van deze staakmolen. Meer info: www.molenechos.org
De Pedemolenroute passeert langs de vroegere locatie van de Molen van het Dorp:
Het bericht Molen van het Dorp verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
De Molen van de Kerselaar, ook wel de ‘Molen van de Hallebaan’ genoemd, was een houten korenwindmolen. De staakmolen werd in 1858 overgebracht vanuit Bogaarden en gesloopt in 1928. Meer info: www.molenechos.org
Via de Pedemolenroute passeer je langs de plaats waar deze molen zich vroeger bevond:
Het bericht Molen van de Kerselaar verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
Deze watermolen met verdwenen bovenslagrad zou dateren uit 978. De molen was vroeger afhankelijk van de abdij van Nijvel. Rond 2000 werden het rad en het binnenwerk verwijderd en gooide men de beek dicht. Vandaag is het oude molengebouw ingericht als woning. Meer info: www.molenechos.org
Via het Molenpad kan je dit historisch plekje bewonderen, dat zich midden in het waardevolle natuurgebied van de Slagvijvers bevindt.
Meer info: www.molenechos.org
Het bericht Slagvijvermolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.
