Parochiekerk Wambeek met omliggend kerkhof ingeplant in de dorpskern. Het classicistisch schip werd in 1774 naar plannen van bouwmeester Thibaut toegevoegd aan de laat-gotische oostpartij die in de 17de eeuw gebouwd werd dank zij de vrijgevigheid van kardinaal J.F.Goess (geboren in Wambeek).

Classicistisch halleschip verlicht door middel van rondboogvensters en voorzien van een zand- en hardstenen westergevel.

Hoge centrale toren van bak- en zandsteen, bekroond met een hoge ingesnoerde naaldspits en voorzien van spitsboogvormige drieledige galmgaten.

Na de bekering van Clovis in 496 wordt tussen 500 en 750 een nieuwe en definitieve periode van de parochiegeschiedenis in ons land ingeluid. Onder de Merovingers waren er verschillende grote domeinen ontstaan, die eigendom waren van kloosters, abdijen of van leken. De abdij van Sint-Gertrudis te Nijvel was één van de abdijen met zeer uitgestrekte bezittingen in onze regio. In een akte van 877 kunnen we nalezen dat deze abdij hier drie villa’s (hoven met gebouwen en gronden) had: Liniacum (Lennik) , Gaugiacum (Gooik) en Wambacem (Wambeek).
Hoe weten we dat Wambeek reeds in de 9de eeuw over een parochiekerk beschikte?
De abdij van Nijvel had , als eigenaar, er alle belang bij een kerkje te bouwen in de grote en verafgelegen villa Wambeek. Daardoor kon de abdij van Nijvel aanspraak maken op de tienden (belastingen); om de tienden te innen moesten ook de parochiegrenzen vastgelegd worden. Zo omvatte de moederkerk Wambeek: Wambeek, Ternat en Sint-Katelijne-Lombeek, tesamen ongeveer 2447 ha groot.
Het was van belang, zoals Wambeek, om “moederkerk” te zijn. Aan een moederkerk waren immers de volgende rechten verbonden:

het dooprecht; alleen de moederkerk had het recht een doopvont te bezitten; alle personen uit de “villa” dienden aldus te Wambeek gedoopt te worden, behalve in stervensgevaar.
De zielezorg; uit alle gehuchten moest men te Wambeek ter misse gaan op zon- en feestdagen.
Het begrafenisrecht; de moederkerk mocht een kerkhof bezitten. Alle begravingen dienden dus te Wambeek te geschieden.
Uit deze drie voorrechten kon de moederkerk een bron van inkomsten halen, namelijk de offergiften.
De bezittingen van de abdij van Nijvel, waaronder die van de villa Wambeek, werden in drie oorkondes vermeld: oorkonde op 9 juli 877 opgesteld door Karel de Kale, oorkonde van 26 juli 897 van Koning Zwentibald, oorkonde van 966 afgeleverd door Otto I. In 1122 is er melding van een altaar (kerk) te Wambeek (bisschop Odon van Kamerijk). In de decanale visitaties vanaf de 16de eeuw worden regelmatig gegevens opgesomd over de parochie en de kerk te Wambeek.

(samenvatting uit: Wambeek, bijdragen tot de geschiedenis – 1993 – uitgegeven door Davidsfonds Wambeek)

Het bericht Sint-Remigiuskerk verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Kerk parochie Sint-Jozef

Tussen Art Deco en Modernisme

Het bericht Sint-Jozefskerk verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Kerk parochie Sint-Jozef

Op 18 december 1932 werd de kerk door Mgr. Van Cauwenbergh plechtig ingewijd.

Tussen Art Deco en Modernisme

Ten tijde van de oprichting van de Sint-Jozefkerk is de grote periode van kerkenbouw voorbij. De Sint-Jozefkerk situeert zich tussen art deco en modernisme (1918-1965), tussen traditie en vernieuwing. De sobere vormgeving legt de nadruk op het spel van volumes alsook op de inherente schoonheid van de gebruikte materialen. Dit gebouw is een uitstekend voorbeeld van rationalistische architectuur : de naakte muren die de weidse ruimte omsluiten worden uitstekend door de openingen en door reliëfs geritmeerd. De structurele logica wordt benadrukt door veranderingen in materiaalgebruik. Lemaire vermengt bij de bouw van de Sint-Jozefkerk historische vormen met een modernistisch concept; het verdiepte rondboogportaal en de rondboogvensters verwijzen naar de romaanse bouwkunst, terwijl de lancetvensters en de sterke gerichtheid schatplichtig zijn aan de gotiek. Bij de uitvoering is de bescheiden klokkenruiter groter uitgevoerd en geplaatst ter vervanging van de naast gelegen klokkentoren. Het interieur is contrastrijk opgebouwd. Het koor met zijn panelen in ceramiektegels doet denken aan de koele sfeer van de eerste ontwerpen van Henry Van de Velde of aan de architectuur Van Berlage. Het interieur heeft ook typische art-deco kenmerken : een klare duidelijke lijnvoering compacte en eenvoudige massa’s in baksteenmetselwerk. Opmerkelijk detail: in het kerkgebouw zijn er geen pilaren aanwezig, het betreft hier dus een volledige grote open ruimte

Erkend als “waardevol gebouw” door de bestendige deputatie van de provincie Vlaams-Brabant op 4 december 2003.

Het bericht Sint-Jozefskerk verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Op de plaats waar in 1719 het bakstenen kasteeltje De Mot, in Vlaamse renaissancestijl,  werd opgericht stond voorheen een middeleeuwse versterking, een mot of mottekasteel genoemd. Deze mot was omgeven door een brede slotgracht, zo kun je nog zien op historische kaarten zoals de kaart van de Oostenrijkse Nederlanden van graaf Ferraris die tussen 1771 en 1778 werd gerealiseerd.

De gracht zou tussen 1860 en 1870 gedempt zijn. Op de kadasterkaart van Popp die uit deze tijd dateert staat ze nog op getekend.

In zitting van 17 mei 1894 besliste de gemeenteraad een “steenput” te plaatsen voor het gemeentehuis “aangezien het water van den tegenwoordigen put onzuiver en ongezond is”. De sierlijke arduinen pomp werd slechts omstreeks 1900 –1903 een feit zo blijkt uit oude prentkaarten uitgegeven door Nels en L. Lagaert , waarop de pomp nog niet aanwezig is, en een prentkaart uitgegeven door Schailléé (oude serie) waarop de pomp wel al te zien is.

De muren met poorten met 18de eeuwse bogen aan weerszijden van het gemeentehuis vormden de afsluiting van en toegangen tot de speelplaats van de gemeenteschool.

Bij de bouw van het nieuwe gemeentehuis werden de 19de-eeuwse gemeenteschoolgebouwen afgebroken en verhuisde de pomp naar het gemeentelijk depot. In september 2016 werd de pomp gerestaureerd en teruggeplaatst, niet ver van de oorspronkelijke inplantingsplaats. Aan de pomp werd een bord geplaatst met informatie over de historische site.

Het bericht Kasteel De Mot verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Door hun kleine schaal en de negatieve relatie met de Tweede Wereldoorlog zijn veel van dit soort bunkers vandaag verdwenen.

Passieve luchtbescherming langs de Belgische spoorwegen

Dit bunkertje behoort tot een netwerk van structuren die door de Duitse bezetter werden gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog ter bescherming van het spoorwegpersoneel. Ze waren opgesteld vrij kort bij specieke spoorweggebouwtjes en boden bescherming bij eventuele luchtaanvallen op spoorwegstructuren die wel meermaals het doelwit waren van geallieerde bommenwerpers. Bij seinhuisjes of bareelwachtershuisjes vond je vaak deze kleine eenmansstructuren.

Op plaatsen waar meerdere mensen tegelijk waren tewerkgesteld vond men vaker de buis- structuren die geschikt waren om bescherming te bieden aan een groep personen.

Splitterschutzzelle

De bunker is een metalen splitterschutzzelle die met beton bedekt is. De combinatie van de stalen cel en de betonnen bekleding is zonder meer zeldzaam.
De binnenkant is volledig uitgewerkt in dikke stalen platen. De stalen structuur is aan elkaar gelast of verbonden met zware klinknagels. De toegang tot deze koker werd beschermd door een stalen deur die vandaag echter verdwenen is. Daarnaast werd een extra bescherming bekomen door een betonnen scherfmuur die voor de toegang werd geplaatst. Te Dilbeek en te Denderleeuw zijn nog gelijkaardige exemplaren.

De bunker aan de overweg van de Meerstraat verdween in 2009.

Het bericht Bunkertje Hopstakenkaai verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

De abdij van Affligem werd gesticht door zes ridders die wellicht in 1062 tot bekering kwamen. Op grond van de paltsgraaf Herman II bouwden zij vanaf 1084 hun abdij. De ridders namen de regel van Sint-Benedictus aan en na een aanzienlijke schenking van graaf Hendrik III van Leuven groeide het abdijdomein uit tot een van de belangrijkste in de Nederlanden. Zo werd Affligem de ‘Primaria Brabantiae’, de voornaamste abdij van het hertogdom Brabant.

Ze stichtte acht kloosters en had een zeer sterke invloed op de omgeving door haar armenzorg, door het patronaat over 45 parochies en het begevingsrecht van zo’n 130 beneficies, door de bouw van grote hoeves en wind- en watermolens, door de aanleg van visvijvers en niet in het minst door de ontginning van zandsteengroeven.

De abdij bleef niet gespaard van tegenslag. Na de vernielingen in de 14de eeuw volgde de volledige verwoesting in 1580 door de troepen van Willem van Oranje.

Vanaf de 17de eeuw kende de abdij een materiële en spirituele heropleving, maar deze werd bruusk afgebroken door de Franse Revolutie. Op 11 november 1796 verjoegen Franse revolutionairen de monniken uit hun abdij. De abdijgebouwen en alle bezittingen werden verkocht. Het abdijdomein, dat meer dan 8.000 hectare grond en een veertigtal boerderijen telde, ging volledig verloren.

Bijna veertig jaar leefden de monniken verspreid tot hun overste in 1837 een leegstaand klooster in Dendermonde kon aankopen en daar het kloosterleven hervatte. De terugkeer naar Affligem gebeurde in 1870 na de aankoop van het Bisschoppenhuis. Een decennium later volgde de bouw van een neogotische vleugel en een kerk.

In de 20ste eeuw werden de gebouwen verder uitgebreid. De abdij had inmiddels haar vooraanstaande rol weer opgenomen door de publicatie van het Tijdschrift voor Liturgie,  de oprichting van het Cultureel en het Religieus Centrum en de openstelling van de jeugdhemen Sint-Benedictus en Verbrugghen.

Het bericht Abdij van Affligem verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Kerk parochie Sint-Jozef

Op 18 december 1932 werd de kerk door Mgr. Van Cauwenbergh plechtig ingewijd.

Tussen Art Deco en Modernisme

Ten tijde van de oprichting van de Sint-Jozefkerk is de grote periode van kerkenbouw voorbij. De Sint-Jozefkerk situeert zich tussen art deco en modernisme (1918-1965), tussen traditie en vernieuwing. De sobere vormgeving legt de nadruk op het spel van volumes alsook op de inherente schoonheid van de gebruikte materialen. Dit gebouw is een uitstekend voorbeeld van rationalistische architectuur : de naakte muren die de weidse ruimte omsluiten worden uitstekend door de openingen en door reliëfs geritmeerd. De structurele logica wordt benadrukt door veranderingen in materiaalgebruik. Lemaire vermengt bij de bouw van de Sint-Jozefkerk historische vormen met een modernistisch concept; het verdiepte rondboogportaal en de rondboogvensters verwijzen naar de romaanse bouwkunst, terwijl de lancetvensters en de sterke gerichtheid schatplichtig zijn aan de gotiek. Bij de uitvoering is de bescheiden klokkenruiter groter uitgevoerd en geplaatst ter vervanging van de naast gelegen klokkentoren. Het interieur is contrastrijk opgebouwd. Het koor met zijn panelen in ceramiektegels doet denken aan de koele sfeer van de eerste ontwerpen van Henry Van de Velde of aan de architectuur Van Berlage. Het interieur heeft ook typische art-deco kenmerken : een klare duidelijke lijnvoering compacte en eenvoudige massa’s in baksteenmetselwerk. Opmerkelijk detail: in het kerkgebouw zijn er geen pilaren aanwezig, het betreft hier dus een volledige grote open ruimte

Erkend als “waardevol gebouw” door de bestendige deputatie van de provincie Vlaams-Brabant op 4 december 2003.

Het bericht Sint-Jozefkerk verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Het Provinciedomein Huizingen, een kasteeldomein van 95 ha in de Groene Gordel rond Brussel, heeft alles om je een dag en langer te vermaken.
Er is een fantastisch verwarmd openluchtzwembad met grote ligweide, een toeristentrein, speeltuinen, de rotstuin,  trekpaarden en nog zoveel meer.
Bovendien vormen bos, park, dierenpark en vijver in het provinciedomein het ideale decor voor natuur- en milieueducatieve activiteiten.
Zo biedt het Provinciedomein Huizingen je alle ingrediënten aan om een plezante, maar ook leerrijke daguitstap te maken.

Het bericht Provinciedomein Huizingen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Van in de Doelstraat, ook bekend als ’t Hol, heb je een prachtig uitzicht op Wambeek!

Het bericht ’t Hol Op verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Hertigembos is de samentrekking van ’s Hertogen- en Affligembos, naar de vroegere eigenaars, Hertog Jan en de abdij van Affligem. Vandaag wordt het samen met Liedekerkebos beheerd door het Agentschap Natuur en Bos. In de bossen en de trage wegen rondom, kun je prachtige wandelingen maken.

Het bericht Hertigembos verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

In het rustieke kader van deze oude hoeve kun je genieten van lekker eten en drinken. In de zomer is het gezellig vertoeven op het zonneterras terwijl de kinderen zich vermaken in de speeltuin. Vlakbij De Voet van Keizer Karel bevindt zich de beschermde Watermolen van Klapscheut, ook wel bekend als de Klapscheutmolen.

Het bericht De Voet van Keizer Karel verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Landschappelijke tuin van 75,5 are met vijvertje rond een oorspronkelijk omgrachte pastorie, die in 1856 werd heropgebouwd tot een voor die tijd typische ‘villa’. De eerste steen van het huidige pastoriegebouw werd gelegd op 4 februari 1856; op 17 maart 1857 nam de pastoor Vandenplas er zijn intrek. De nieuwe pastorie was gebouwd op de fundering van de oude, waarvan heel wat materiaal werd gerecupereerd. Zij is een voor die periode typisch herenhuis: een statig, classicistisch geïnspireerd, gepleisterd gebouw. Waarschijnlijk werd toen ook de huidige omheiningsmuur gebouwd.

Pastoor Lascabanne, die in 1881 parochieherder van Ternat werd, ontpopte zich als een grote werker. Bijna onmiddellijk (1882) maakte hij werk van het dumpen van de grachten rond zijn pastorie. Hij schakelde daartoe de medische commissie van het ministerie in o.l.v. Dr Iseux. Ten dele gebruikte men hiervoor de asse van de spoorweg die langs zijn huis liep en ten dele de grond van de nieuwe vijver voor het huis. De werken kosten toen 2.000 BEF.

Een jaar later geeft hij opdracht aan Mr Charles Louis Van Acker, tuinarchitect om een plan van aanleg te tekenen voor de tuin. Dit gebeurde en koste 1200 BEF. Misschien was het milieuhygiënisch motief (de angst voor verderfelijke uitwasemingen) minder sterk dan de (laat-landschappelijke) mode, want “il a été décidé de combler l’étang en partie avec les cendres du chemin de fer, en partie avec les terres provenant du nouvel étang devant la mai­son. Het resultaat was een “lustvijver […] omzoomd van een lachend groen gras­ tapijt; verschillige en zeldzame waterplanten groeien op het spiegelend vlak en eene sierlijke brug die het water overwelft, geven er een bevallig zicht aan”. Het dempen van de gracht werd door het kadaster geregistreerd in 1893, toen ook de vier bij de pastorie horende percelen (waaronder 17 are bos) tot één groot perceel van 75,5 are werden samengesmolten, zowat de gemiddelde oppervlakte voor pastorieën.

Een aantal jaar geleden werd de tuin heraangelegd door Regionaal Landschap Pajottenland Zennevallei. Hij vormde o.a. het idyllisch kader voor een optreden van een Zuid-Afrikaans koor uit Soweto. Zie https://editiepajot.com/regios/19/articles/19754

Pastorie en tuin zijn opgenomen in de Inventaris van het Agentschap Onroerend Erfgoed 2017: Pastorietuin van de Sint-Gertrudisparochie [online], https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/134778 (geraadpleegd op 24 maart 2018).

Omstreeks 1900 schreven de uit Sint-Katherina-Lombeek afkomstige letterkundige Jozef De Bast en de Ternatse pastoor Lascabanne hun Geschiedkundige schetsen van Kerk en Gemeente Ternat. Ze beschreven de toestand omstreeks 1900 maar ook de geschiedenis van Ternat en Kruikenburg. De Bast had als archivaris van het kasteel Kruikenburg toegang tot vele documenten en de pastoor tot de kerkelijke archieven. Hun werk blijft tot op vandaag een heel interessant geschiedkundig werk. Online via:  https://drive.google.com/open?id=0B9dAjd4-jXaOMlhrOXo1WW5CLWs

Het bericht Pastorie Ternat verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Het station van Ternat is een Groene Halte van vereniging TreinTramBus. Vandaar vertrekt de Bruegelwandeling naar de volgende treinhalte, Essene-Lombeek of naar het station van Liedekerke.

De wandeling kreeg de naam Bruegelwandeling. “Pieter Bruegel vond in zijn Brusselse periode, op het einde van zijn leven, immers inspiratie voor zijn schilderijen en prenten in de kerken en landschappen van Ternat en Sint-Anna-Pede”, zegt schepen voor toerisme Guido Van Cauwelaert. De vzw TreinTramBus wil het gebruik van het openbaar vervoer stimuleren en werkte daarom ook het toeristisch concept van de Groene Halte uit. Daarbij stap je af aan een halte van het openbaar vervoer en wandel je tot een andere halte. In dit geval kom je met de bus of de trein tot het station van Ternat en wandel je vandaar tot de trein- en bushalte van Essene-Lombeek of het station van Liedekerke. Aan het beginstation komt een mooi Groene Haltebord en aan de bushaltes een affiche, met daarop een routeplan en wat uitleg over de

online op

http://www.ternat.be/xe9slfp299uqd0uqd1173457b229.aspx

of bestellen info@ternat.be

Het bericht Groene Halte Bruegelwandeli verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

De Museumtuin voert je terug naar de prachtige kasteeltuinen van de 18de en 19de eeuw. Neem je tijd en wandel door een sterk staaltje levend cultureel erfgoed.

Ontdek de moestuinen met ‘vergeten’ fruit- en groentesoorten zoals mispels, kweeperen, aardbeispinazie en wandelstokkool. Onderweg kun je de oude fruitbewaarplaats bezoeken, de bijenkorf ontdekken en genieten van schitterende vergezichten. Dé blikvanger van de Museumtuin is de unieke collectie fruitbomen in leivorm.

Even verpozen doe je in stijl in de ommuurde Franse tuin. Of ga met de kinderen op zoektocht in onze Bij-Zondere tuin met Tilia de bij. Het zoektochtboekje is gratis verkrijgbaar in het kasteel.

Elke zaterdag en zondag worden vrij toegankelijke rondleidingen gegeven om 14u en om 16u.

De Museumtuin van Gaasbeek is open van mei tot en met oktober, van dinsdag tot en met zondag (op maandag ook open op feestdagen), telkens van 10u tot 18u (in oktober tot 17u).

Tickets zijn te verkrijgen in het kasteel en kosten 5 euro (4 euro reductie). Kinderen onder 18 jaar mogen gratis binnen en krijgen een zoektochtboekje van Tilia de Bij.

Het bericht Museumtuin van Gaasbeek verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Tea room en cocktail bar 100% bio – cat café

Het bericht Dikke Neko verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Deze bovenslag watermolen werd gebouwd in 1473 en verder uitgebreid in 1648. Deze korenmolen is te herkennen aan het ontbreken van het houten bovenslagrad.

Het bericht Terhagenmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Deze bovenslag watermolen werd gebouwd in 1473 en verder uitgebreid in 1648. Deze korenmolen is te herkennen aan het ontbreken van het houten bovenslagrad.

Foto: Stan Verelst, molenechos.org

Het bericht Terhagenmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

Deze tredmolen werd gebruikt om melk te karnen tot boter. Eind 19de eeuw werd de bouw van de molen voltooid. In 2013 herstelde men het rad, maar de inrichting van het bouwwerk is helaas niet bewaard gebleven.

Foto: Jan Rogiers, www.molenechos.org

Het bericht Botermolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

De Hertboommolen (huidige officiële naam) of Molen van Lombeek (historische naam) draagt ook de bijnamen Tragische Molen of Zepposmolen. Het is een houten korenwindmolen die meerdere malen in de 18de en 21 eeuw werd gerestaureerd.

Ontdek de molen op een molenfietstocht door Gooik:

Foto: Rob Simons, www.molenechos.org

Het bericht Zepposmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.

De molen van Gooikeveld, beter bekend onder de naam ‘Broebelmolen’, is een houten korenwindmolen. De molen raakte beschadigd tijdens WOI en werd na een restauratie in 1919 definitief afgebroken in 1935.

Foto: collectie A. Smeyers, www.molenechos.org

Het bericht Broebelmolen verscheen eerst op Ontdek Pajottenland & Zennevallei.